Karlheinz Stockhausen (1925-2007)
Een maand geleden stierf de avant garde componist/geluidskunstenaar/visionair Karlheinz Stockhausen. Tot zijn fanbase mocht hij goed volk als Zappa, Pink Floyd, Coil, Henry Cow en Sonic Youth rekenen. Leden van zowel Kraftwerk als Can waren in de zestiger jaren volgzame studenten van de Duitse componist. De Beatles brachten aan hem hulde met een plaatsje op de eretribune op de hoes van Sgt. Peppers LHCB. Al wie de voorbije decennia ook maar een beetje gedurfd uit de hoek kwam in de electronische muziek (Aphex Twin, The Orb, Scanner,...) was aan Stockhausen schatplichtig. Dat 's man's maniakele zoektocht naar de perfecte balans tussen organisch en electronisch vaak resulteerde in urenlange, haast onbeluisterbare a-muzikale mantra's, zorgde ervoor dat hij tot aan zijn dood zijn strepen moest verdienen in de marge van de hedendaags klassieke muziek. Als je erover nadenkt was Karlheinz Stockhausen al een punker toen Johnny Rotten nog verwerkt moest worden. De muziek die hij in zijn hoofd had vertok van nul en zijn notenbalk leek verdacht veel op een cardiogram. Voor mij is zijn naam dan ook onlosmakelijk verbonden met tegen de stroom in zwemmen, je hart en je ziel volgen zonder hiervoor comprissen te moeten sluiten. En vooral: de rotzooi in je hoofd doorsjassen en het opnieuw vullen met mooie, inspirerende dingen.
Gelukkig nieuwjaar, in het bijzonder voor de heren Denny Zager en Rick Evans.
No comments:
Post a Comment