M Ward: troebadour van het hart

I sailed a wild, wild sea
climbed up a tall, tall mountain
I met a old, old man
beneath a weeping willow tree
He said now if you got some questions
go and lay them at my feet
but my time here is brief
so you'll have to pick just three

Een maand geleden waren we nog vol lof over '5:55' van Charlotte Gainsbourg, die de herfst van 2006 van muziek voorzag. Deze kan nu weer eventjes de kast in want met 'Post War' heeft de singer-songwriter M. Ward een handvol liedjes bij elkaar gesprokkeld die de ontbrekende link vormen tussen de ontroerende eenvoud van wijlen Nick Drake en de woestijnmelancholie van Giant Sand (à propos, Howe Gelb is één van de callaborateurs op de plaat).
'Post War' is M. Wards zesde album en hiervoor ging hij ter inspiratie op zoek naar na-oorlogse muziek van de jaren '40 en '50. Alle nummers hebben een zalige fifties feel die de rasperige, diepe stem van Ward alleen maar ten goede komt.Tot op heden ben ik er nog niet in geslaagd om de twaalf tracks te beluisteren terwijl ik met iets anders bezig was. De plaat eist totale aandacht. Elke song heeft tentakels die je vastgrijpen en pas loslaten als de laatste snaar bespeeld en de laatste noot gezongen is. Oh ja, hier worden we behoorlijk lyrisch van op dit uur van de avond.
"She said if love is a poison cup then drink it up" zingt hij in het openingsnummer. Het lijkt ons een beter alternatief dan het flesje geïmporteerd bier dat op dit moment naast ons staat lauw te worden.