De blues van Karen Dalton vergelijken met die van Seasick Steve is zinloos. Waar Dalton kiest voor trage, breekbare country gaat Seasick voor de vettige, electrische variant van het genre. Denk aan de lieden uit de Fat Possum stal met R.L Burnside,T-Model Ford en Junior Kimbrough op kop. Het leven heeft Seasick alle ingrediënten meegegeven om de blues in elke porie van zijn lijf te voelen. Geboren in de Mississippi delta. Ouders gescheiden toen hij vier jaar was. Van huis weggelopen toen hij viertien was. In de gutsende regen onder een kartonnen doos slapen is hem niet vreemd. In Amerika trok hij van staat tot staat door op te trekken met zwervers en op de zgn. freighttrains te springen. Voor hij als professioneel muzikant de kost kon verdienen wisselde hij klotejobs af met een bestaan als straatmuzikant. Op straat spelen is iets wat hij, uit nederigheid, nog steeds af en toe doet. "Een mens mag niet vergeten waar hij vandaan komt."
Nu, de legende wil, dat niemand ooit van de man gehoord zou hebben mocht hij afgelopen oudejaar niet te gast zijn gevraagd voor het BBC programma Jools Holland's Hootenanny alwaar hij een verschroeiende versie bracht van zijn 'Doghouse Blues'. Zijn instrumentarium is inmiddels al even spraakmakend als hijzelf:
- Een driesnarige (A, G en B, gestemt in een foute toonaard) Trance Wonder gitaar. Seasick maakt er een punt van bij elke optreden het verhaal te doen van ene Sherman Cooper die hem de gitaar veel te duur (75$) heeft verkocht. Na hij doorhad dat hij te veel geld had betaald voor het instrument zwoer Steve dat hij bij elk optreden het zou hebben over de 'oplichter' Sherman Cooper en dat hij nooit meer dan drie snaren zou gebruiken. Hij blijkt een man van zijn woord.
- De eensnarige Didley-Bo, niet veel meer dan een plank met een snaar erop genageld, gespeelt met een bottle neck slide. Bo Diddley pikte er zijn naam van.
- The Mississippi Drum Machine: een kleine houten doos geschikt voor het betere voetpercussiewerk.
Doe uzelf een plezier en beluister 'Doghouse Music' van Seasick Steve. De wereld wordt er een beetje beter van.
No comments:
Post a Comment