Thursday, September 28, 2006

Sin(atra)


"I feel sorry for people who don't drink. When they wake up in the morning, that's as good as they're going to feel all day."


Het heeft lang geduurd voor ik into all things Sinatra ben geraakt. Meezingers als "New York, New York", "My Way" en "Strangers in the Night" leken me indertijd nummers die schalden uit de speakers van de Love Boat of in het beste geval tot bloedens toe verkracht werden in 's werelds karaokebars. Het was allesinds muziek die veraf stond van de leefwereld van een jonge skateboarder. Tot ik een tiental jaren geleden het nummer 'The Best is yet to come' (tevens het grafschrift van de man) op de radio hoorde. Wéken, maanden, bleef die tune in mijn hoofd zitten. Ik bezwijkte en kocht op de rommelmarkt een Sinatra plaat. Ik heb er tot de dag van vandaag geen spijt van gekregen.
Eerst die lichtvoetige piano-intro en dan die dijk van een stem:
"Out of the tree of life, I just picked me a plum
You came along and everything started to hum
Still its a real good bet, the best is yet to come"
Eenvoud kan mooi zijn en Sinatra was eenvoud pur sang. Zijn nummers gingen bijna allemaal over het krijgen of het niet krijgen van vrouwen. Ongevaarlijke liedjes die het equivalent waren van op een luie zomerdag pootje baden. Maar ik raakte pas echt in de ban van Sinatra toen bleek dat hij een eersteklas hufter was. Dronkaard, vechtjas, vrouwenverslinder, maffiavriend, uitbuiter en megalomaan. Plots was het idool van bejaarde rijkelui de verpersoonlijking van het kwade. Beter nog: hij was een bendeleider en zijn bende noemde zichzelf The Rat Pack. Dean Martin, Sammy Davis Jr. en (de minder bekende acteur) Peter Lawford specialiseerden zich in keetschoppen. The Pack belichaamde alles wat niet mocht in het Hollywood van de jaren '50. Na het zien van 'Oceans 11' was ik een fan. De muziek was nog slechts een onderdeel. Het was de hele sfeer, de attitude, de maatpakken, de cocktails, de sigaren, de arrogantie, de oneliners... Voor mij waren Sinatra en zijn Rat Pack punkers die het systeem van binnenin aanvielen. Vanavond was er de documentaire 'Sinatra: Dark Star' op televisie. Ik kwam niets te weten wat ik nog niet wist maar toch raakte ik weer onder de indruk van de decadente levensloop van de oppercrooner.

1 comment:

Anonymous said...

yow nitro,
ferme blog, goede info, ...en sinatra kicks assssss!!