"don't forsake a desperate man
hope you know that's what I am"
Ze zijn twee bleekscheten uit Akron, Ohio en ze laten dezelfde duivels op de luisteraar los als Led Zeppelin, CCR, MC5 en Cream dat jaren geleden voor hen deden. The Black Keys zijn een live ervaring die je maar zelden tegenkomt en dat bewezen ze gisteren aan een uitverkochte Ancienne Belgique. Drum en gitaar. Eenvoud. Energie. Electriciteit. The White Stripes doen het ongetwijfeld in hun broek bij het zien en horen van dit tweetal. In hun songs weerklinken echos van de delta blues van Robert Johnson en companen. Dan en Patrick hebben de ziel van de oude blues doorgrond en ze gekneed tot een eigen, fris geluid. Hun meest recente worp ligt nu in de platenwinkel en kreeg de titel 'Magic Potion' mee. Bestel in één weg de EP 'Chulahoma', een eerbetoon aan Mississippi blueslegende David 'Junior' Kimbrough. Hopelijk kiezen ze de juiste weg aan de crossroads.
No comments:
Post a Comment