Ubu et orbi

Watch real close
Look real fast
He's in touch
It'll never last
Cuz our poor boy
believes in chance
he'll never get the modern dance

In 1975 speelde David Thomas (foto) in een punkgroep die Rocket From The Tombs heette. Toen die groep uiteenviel wilde hij zich wagen aan een 'zijsprongetje'. Drie decennia later zet dat zijsprongetje de Brusselse Beursschouwburg prombleemloos op zijn kop.
Pere Ubu, genaamd naar de protagonist uit het toneelstuk 'Ubu Roi' van de Fransman Alfred Jarry, is na al die jaren (vreemdgenoeg) nog steeds het lelijke eendje van de rockmuziek. David Thomas houdt zich nog steeds aan de regels die hij zelf jaren gelede opstelde: repeteer zou weinig mogelijk, zorg voor zo weinig mogelijk media-aandacht, volg steeds je eerste idee, breng uitzonderlijke mensen samen want uitzonderlijke mensen spelen uitzonderlijke muziek, los van het feit of ze kunnen spelen of niet. In de geschiedenis van Pere Ubu is de toevalsfactor altijd groot geweest. Zo is de analoge synth, die steeds typerend is geweest voor hun sound, er bijgekomen omdat vlak voor één van hun eerste live shows een muzikant was uitgevallen en zijn vervanger was toevallig in het bezit van een (inmiddels zeer gegeerde maar zo goed als onvindbare) EML synthesiser, een type dat erg in trek was in muziekscholen.
Hun eerste optreden bestond uitsluitend uit covers: van The Stooges tot The Velvet Underground.

Pere Ubu ontstond in de oude industriespookstad Cleveland. Leegstaande Staal-, petroleum-, en chemiefabrieken sieren er de kronkelende bochten van de Cuyahoga rivier. Ergens tussen het roestend staal lag een dokwerkerskroeg genaamd The Pirate's Cove. Pere Ubu werd er de huisband in 1976. Ze speelden er elke donderdagavond voor een publiek van een kleine 50 man. Het waren de begindagen van de new wave en de groep werd gelabeld als 'underground rock', 'avant garde' of 'proto punk'.
Ubu anno 2006. Een jonge generatie leert hun muziek ontdekken, mede dankzij het feit dat hip volk als Mauro hen als belangrijke invloed opnoemt. David Thomas, de enige constante in de groep, stelde vorig jaar een nieuwe bezetting samen en we konden afgelopen zaterdag constateren dat die nog steeds intact is. Een Ammerikaans journalist wist het fenomeen te vatten als volgt: "Pere Ubu will be looked back on as the most important group to have come out of America in the last decade and a half. Either that or they will be entirely forgotten."

Na het concert in Brussel stond David Thomas langs ons aan de toog, volledig in het zwart gehuld met lange regenjas en hoed, sigaret in de mondhoek. Philip Marlowe, maar dan XL. Dat bracht ons al onmiddelijk een potentieel gespreksonderwerp: Amerikaanse noir-schrijvers, waarvan Thomas soms quotes in zijn songteksten smokkelt. Alvorens we hiertoe de kans kregen bromde hij: "I have to look for a girl, if I don't find her, I'll come back". Hij is nooit teruggekomen.
Ubu's nieuwste worp, 'Why I Hate Women' ligt sinds september in de platenwinkel.